Był pewien chłopiec bardzo pobożny
na mszach w pierwszej ławce siedział
aż razu pewnego, gdy już dorastał
"chodź za mną"- Pan Mu powiedział.

I poszedł za Nim, kroczył dzielnie,
w kościele się spotykali
z dnia na dzień ów chłopiec oraz Pan Jezus
bliższymi się sobie stawali.

Chłopiec ten skończył seminarium
i został wikarym-tak było.
Pracował w Opolu, Dobrzeniu Wielkim
na Koźlu się skończyło.

Chłopiec , o którym mowa w wierszu
to nasz ksiądz Rafał kochany
był z nami w Koźlu ponad 4 lata
dzisiaj Go pożegnamy.

Dziś los Go rzuca do innej parafii
cóż, tak to już bywa kochani.
My księdzu chcemy podziękować
za lata spędzone z nami.

Głowę więc chylą bierzmowani,
których przygotowywał,
dziękują także wszyscy seniorzy,
z którymi ksiądz Rafał przebywał.

Grupą Bożego Miłosierdzia
ksiądz Rafał dobrze kierował,
był katechetą ludzi dorosłych,
z oddaniem, sumiennie pracował.

Och, jak dziś smutno, smutne miny mamy,
Bo księdza Rafała dzisiaj żegnamy.
Obiecujemy-jak tu stoimy:
o księdzu nigdy nie zapomnimy.

Wspominać będziemy Cię bardzo mile
i razem spędzone z księdzem chwile.
Dzisiaj żegnamy się trudna rada
Więc podziękować mi teraz wypada.

Czyż jest dar piękniejszy nad serca dziecięce?
Więc miłość serc naszych dajemy w podzięce.

ks. K.R.