Na terenie naszej parafii istnieje aktualnie jeden dom zakonny - jest to:
Zgromadzenie Sióstr Św. Elżbiety
(Congregatio Sororum St. Elisabeth - CSSE)
Prowincja Nyska
ul. Łukasiewicza 9, tel. 077 482 24 47
W 1842 roku w Nysie Klara Volf, Matylda i Maria Merkert oraz Franciszka Werner założyły Zgromadznie Sióśtr i jako patronkę swych dzieł obrały św. Elżbietę. Za jej przykładem pragnęły służyć bliźnim realizując motto życiowe świętej według słów Chrystusa: Wszystko cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. Święta Elżbieta urodziła się w 1207 r. na Węgrzech. Była córką króla węgierskiego Andrzeja II i Gertrudy von Andechs (siostry św. Jadwigi Śląskiej; jest więc Elżbieta siostrzenicą patronki naszej parafii). W 14 roku życia wyszła za mąż za Ludwika IV. Była matką trojga dzieci: Hermana, Zofii, Gertrudy. Szczęście rodzinne okazało się jednak dla Elżbiety bardzo krótkie. Po 6 latach, w roku 1227 jej mąż zmarł we Włoszech, kiedy udawał się na wyprawę krzyżową do Ziemi Świętej. Elżbieta więc miała zaledwie 20 lat, kiedy została wdową. Przez cały okres wdowiego życia święta nigdy nie zaniedbała akcji dobroczynnej, szczególniejszą zaś opieką darzyła kaleki, ludzi trędowatych i szczególnie pokrzywdzonych przez los. W cierpieniach i ranach cierpiących starała się za wzorem swego mistrza św. Franciszka z Asyżu zawsze odczytywać rany i cierpienia samego Zbawiciela. Zmarła z przepracowania i wyczerpania organizmu w wieku zaledwie 24 lat, z 16 na 17 listopada 1231 r. Pochowana została w Marburgu. Żywy po jej śmierci kult, poświęcony licznymi cudami, był powodem rychłej kanonizacji, której dokonał papież Grzegorz IX.
W ikonografii św. Elżbieta najczęściej jest przedstawiana w stroju księżniczki, z królewską koroną na głowie i z wystającymi spod płaszcza różami lub w skromnym ubiorze tercjarki franciszkańskiej, myjącej chorych lub trędowatych albo też rozdającej biednym odzież czy pieniądze.
Matka Maria Merkert (1817 - 1872) - zwana przez historyków Wielką Kobietą Śląska w XIX wieku, a przez potomnych - Śląską Samarytanką, zmarła w opinii świętości w Nysie; obecnie trwa jej proces beatyfikacyjny. Szczątki spoczywają w kościele św. Jakuba i Agnieszki w Nysie (kaplica Trójcy Świętej).
Dziś siostry elżbietanki kontynuują to bogate dziedzictwo służebnicy Bożej Marii Merkert, poprzez: służbę chorym, cierpiącym, samotnym i opuszczonym, w ich własnych mieszkaniach ale i w szpitalach, w domach opieki dla dzieci i dorosłych. Elżbietanki pracują także na misjach, obecnie zgromadzenie posiada placówki: w Brazylii, Czechach, Danii, Niemczech, Norwegii, Rosji, Włoszech i na Litwie.
W naszym mieście siostry rozpoczęły swoją działalność na początku XX wieku, kiedy to z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Karola Kollara wybudowano nową placówkę sióstr i klasztor. Budowę zakończono w 1912 roku, a patronem kaplicy i domu został św. Karol Boromeusz. Siostry prowadziły przy klasztorze przedszkole, Szkołę Gospodarczą, a także internat. W czasie II wojnie światowej, jak i po jej zakończeniu dom św. Karola pełnił różne funkcje i zadania (szpital, dom opieki dla starszych, przedszkole), by ostatecznie w latach 60 stać się domem dla dzieci upośledzonych umysłowo. Obecnie nazwa domu to Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety. Dziś przebywa w domu 55 dzieci, którymi opiekuje się 6 sióstr, a także osoby świeckie.